فرهنگ مدرسه از جمله موضوعاتی است که در جامعه ی آموزشی ما کمتر به آن پرداخته شده است و فرهنگ همچون شخصیت است به این معنا که هر گونه فعالیتی که در مدرسه انجام شود تحت تاثیر فرهنگ آن مدرسه قرار دارد و برگرفته از آن است.

فرهنگ مدرسه چیز چندان جدیدی نیست . در سال 1932 ویلارد والر چنین می گوید که هر مدرسه ای دارای فرهنگ است  که مختص خود آن مدرسه است  که دارای مجموعه ای از تشریفات و احساسات عمومی و نظام نامه های اخلاقی است که به رفتار و روابط شکل می دهد.

والدین و دانش اموزان همواره مشتاق و به دنبال روح خاصی در مدارس هستند. دانش آموزانی که در چندین مدرسه حضور داشته اند می توانند بی درنگ فرهنگ را همان طوری  که در حال فعالیت و تاثیرگذاری اسنت به عنوان بخشی از ترکیبی از همه ی این فرهنگ ها را انتخاب کنند. آنها می دانند همه چیز در یک راه مثبت یا منفی متفاوت است.

کارکنانی که در یک مدرسه ی جدید وارد می شوند نیز بی درنگ فرهنگ را درک نموده و برداشت می کنندوآنها آگاهانه و یا به صورت شهودی شروع می کنند به تفسیر قوانین نانوشته ، انتظارات بیان نشده  و احساسات عمومی ضمنی .در خلال اولین ساعت حضور برای انجام  وظیفه ی جدید، معلمان شروع می کنند به وارسی انتظارات ، هنجارها و تشریفات می پردازند تا از آن طریق یاد بگیرند که چگونه می توانند به عنوان یک عضو مورد قبول از مدرسه در بیایند.

همچنین فرهنگ مدرسه یک نوع شبکه ی فرهنگی غیر رسمی را در بر می گیرد. کارکنان عضو مدرسه معمولا قوانینی از این شبکه می گیرند. تقریبا هر مدرسه ای مجموعه ای از حافظان و نگهبانانی دارد که ارزش هایی که فرد جدید الاستخدام را اجتماعی و جامعه پذیر می سازد  مراقبت می کنند، شایعاتی که اطلاعات را انتقال می دهند،روایتگرانی  دارد که تاریخچه ی مدرسه  و افسانه ها و روایت های  مدرسه را بازگو می کنند  و سرزنده نگاه می دارند، قهرمانانی  که سر مشق و الگویی از ارزش های اصلی هستند. در مقابل، در فرهنگ های مسموم همیشه کسی پیدا می شود که حافظ و نگهبان کابوس ها و مسایل ناراحت کننده هستند کسانی که  که هر چیزی که منحرف و غلط است را دایمی نموده و آن را همیشگی می سازند. شایعه سازانی که  فقط شایعات خصومت آمیز را به اشتراک می گذارند. روایتگران منفی بافی که تاریخچه ی بدبینانه ای را ترویج می کنند، ضد قهرمانانی که  معرّف الگوهای مضرّی هستند و دیگرانی که انرژی مثبت و  دستاوردها را نابود کرده و از بین می برند.

این جنبه(فرهنگ) از مدرسه از کجا می آید؟ با گذشت زمان، همه ی مدارس شخصیت منحصر به فردی می سازند که مردم از طریق آن مسایل را حل می کنند و با تراژدی ها همراه می شوند و  و موفقیت ها را جشن می گیرند(شاین،1985). این شخصیت یا فرهنگ در الگوهای رفتاری، نقشه های ذهنی و هنجارهای اجتماعی ظاهر می شود. یک روش ساده تفکردر مورد فرهنگ این عبارت است “روشی که ما چیزهایی را در اینجا انجام می دهیم