روش های تدریس

روش تدریس  به اصول کلی، راهبردهای آموزشی و مدیریتی اطلاق می شود که برای آموزش کلاس درس استفاده می شود.

انتخاب روش تدریس شما بستگی به این دارد که چه چیزی برای شما مناسب است.برای مثال: فلسفه آموزشی، جمعیت شناسی کلاس، حوزه(های) موضوعی و بیانیه ماموریت مدرسه.

نظریه های تدریس را می توان بر اساس دو پارامتر عمده به چهار دسته تقسیم کرد: رویکرد معلم محور در مقابل رویکرد دانش آموز محور، و استفاده از مواد با فناوری بالا در مقابل استفاده از مواد با فناوری پایین

رویکرد  معلم محور به یادگیری

با افراطی ترین تفسیر می توان گفت که معلمان شخصیت اصلی در یک مدل آموزشی معلم محور هستند.دانش آموزان در این رویکرد به عنوان ظروف خالی در نظر گرفته می شوند که به طور منفعلانه دانش را از طریق سخنرانی و آموزش مستقیم از معلمان خود دریافت می کنند، و هدف نهایی این است که نتایج مثبت آن را از طریق آزمون و سنجش ببینند. در این سبک، تدریس و ارزشیابی به عنوان دو نهاد مجزا در نظر گرفته می شوند. یادگیری دانش‌آموز از طریق آزمون‌ها و ارزیابی‌های نمره‌دهی عینی سنجیده می‌شود.

رویکرد دانش آموز محور به یادگیری

در حالی که معلمان هنوز یک چهره معتبر در مدل تدریس دانش آموز محور هستند، معلمان و دانش آموزان به همان اندازه نقش فعالی در فرآیند یادگیری دارند.

نقش اصلی معلم، مربیگری و تسهیل یادگیری دانش‌آموز و درک کلی مطالب، و اندازه‌گیری یادگیری دانش‌آموز از طریق هر دو شکل رسمی و غیررسمی ارزیابی است، مانند پروژه‌های گروهی، نمونه کارها و مشارکت در کلاس . در کلاس درس دانش آموز محور، تدریس و ارزشیابی به هم مرتبط هستند زیرا یادگیری دانش آموز به طور مداوم در طول آموزش معلم اندازه گیری می شود.

رویکرد فناوری پیشرفته به یادگیری

پیشرفت فناوری در چند دهه اخیر بخش آموزش را به حرکت درآورده است. همانطور که از نام آن پیداست، رویکرد فناوری پیشرفته برای یادگیری از فناوری های مختلفی برای کمک به دانش آموزان در یادگیری کلاس درس استفاده می کند. بسیاری از مربیان در کلاس درس از رایانه و تبلت استفاده می کنند و برخی دیگر ممکن است از اینترنت برای تعیین تکالیف استفاده کنند. اینترنت همچنین در محیط کلاس درس مفید است زیرا منابع نامحدودی را فراهم می کند. معلمان همچنین ممکن است از اینترنت استفاده کنند تا دانش آموزان خود را با افرادی از سراسر جهان ارتباط برقرار کنند.

در زیر برخی از ابزارهای فناوری که امروزه در کلاس های درس استفاده می شود آورده شده است:

تبلت و لپ تاپ

نرم افزار ها و گیمیفیکیشن

پلتفرم های رسانه های اجتماعی متمرکز بر آموزش

دسترسی به فناوری های روز

رویکرد فناوری پایین به یادگیری

در حالی که فناوری بدون شک آموزش را تغییر داده است، بسیاری از مربیان ترجیح می دهند از رویکرد سنتی تر و با فناوری پایین برای یادگیری استفاده کنند. برخی از سبک های یادگیری مستلزم حضور فیزیکی و تعامل بین مربی و دانش آموز است. علاوه بر این، برخی تحقیقات نشان داده اند که کلاس های درس با فناوری پایین ممکن است یادگیری را تقویت کند. به عنوان مثال،  دانش‌آموزانی که یادداشت‌های دست‌نویس می‌گیرند نسبت به دانش‌آموزانی که یادداشت‌های تایپ‌شده می‌گیرند، یادآوری بهتری دارند. یکی دیگر از نقاط ضعف فناوری در کلاس ممکن است این باشد که  دانش‌آموزانی که در سنین پایین‌تر در معرض بررسی املا و ویژگی‌های تصحیح خودکار قرار می‌گیرند ممکن است در مهارت‌های املایی و نوشتاری ضعیف‌تر باشند. در نهایت، تطبیق تجربه یادگیری برای انواع مختلف یادگیرندگان بسیار مهم است و گاهی اوقات دانش آموزان با رویکردی با فناوری پایین بهتر کار می کنند.

در اینجا چند نمونه از استفاده کم تکنولوژی در روش های آموزشی مختلف آورده شده است:

یادگیرندگان حرکتی هنگام یادگیری نیاز به حرکت دارند. معلمان باید به دانش آموزان اجازه حرکت دهند، با دست و اشاره صحبت کنند.

یادگیری اعزامی شامل «یادگیری با انجام دادن» و شرکت در یک تجربه عملی است. دانش آموزان ممکن است در کار میدانی، اکتشافات آموزشی، پروژه ها یا مطالعات موردی شرکت کنند تا بتوانند دانش آموخته شده در کلاس را به جای یادگیری از طریق دنیای مجازی در دنیای واقعی به کار گیرند.

بسیاری از انواع آموزش های حرفه ای یا عملی را نمی توان به صورت مجازی یاد گرفت، چه آزمایش آزمایشگاهی باشد و چه نجاری.

شما می توانید برای مسلط شدن بر مهارت های تدریس و آماده شدن برای مسایل انضباطی دانش آموزان در کلاس درس و موفقیت در تدریس و نداشتن دغدغه آموزشی به جعبه ابزار تدریس مراجعه کنید و آموزش های لازم را ببینید

جعبه ابزار تدریس